ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳ ಜೊತೆಗಿನ ಮನುಷ್ಯರ ಸಂಬಂಧ ಸಂಕೀರ್ಣವಾದದ್ದು. ನಮ್ಮ ಒಡನಾಡಿಗಳಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಸುಲಭಮಾಡುವವರೆಗೆ, ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗುವುದರಿಂದ ನಮಗೆ ಆಹಾರ ಒದಗಿಸುವವರೆಗೆ ಹಲವು ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ನೆರವಾಗುತ್ತವೆ.
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಸಂಪರ್ಕದಿಂದಾಗಿ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಪಾಯಕಾರಿ ರೋಗಗಳೂ ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳಿಂದ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಹರಡಬಹುದು. ಅವುಗಳಲ್ಲಿರುವ ರೋಗಕಾರಕ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ, ಫಂಗಸ್, ವೈರಸ್ ಅಥವಾ ಇನ್ನಿತರ ಪರಾವಲಂಬಿಗಳು ಮನುಷ್ಯರ ದೇಹ ಸೇರಿದಾಗ ಇಂತಹ ರೋಗಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಈ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ಹರಡುವ ಯಾವುದೇ ರೋಗವನ್ನು 'ಜ಼ೂನಾಟಿಕ್ ಕಾಯಿಲೆ' ಅಥವಾ 'ಜ಼ೂನೋಸಿಸ್' ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಬಾಧಿಸುವ ಬಹುಪಾಲು ಕಾಯಿಲೆಗಳು ಇದೇ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದವು.
ಊರಿನ ಅಥವಾ ಕಾಡಿನ ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಅಥವಾ ಪರೋಕ್ಷ ಸಂಪರ್ಕದಿಂದ ಜ಼ೂನಾಟಿಕ್ ಕಾಯಿಲೆಗಳು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಬಾಧಿಸಬಹುದು. ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದಾಗ, ಅವುಗಳ ಕಡಿತದಿಂದ, ಅವುಗಳ ತ್ಯಾಜ್ಯದಿಂದ ಮಲಿನವಾದ ನೀರು ಅಥವಾ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಂಸ್ಕರಿಸದ ಪ್ರಾಣಿಜನ್ಯ ಆಹಾರದ ಸೇವನೆಯಿಂದ ಅವುಗಳಲ್ಲಿರುವ ರೋಗಕಾರಕಗಳು ಮನುಷ್ಯರಿಗೂ ಹರಡುವುದು ಸಾಧ್ಯ. ಇಂತಹ ಯಾವುದೇ ಸಂಪರ್ಕವು, ರೋಗಕಾರಕವನ್ನು ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಹರಡುವ ಸೇತುವೆಯಂತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ತಕ್ಷಣ ಕೈತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ ವನ್ಯಜೀವಿಗಳ ಮಾರಾಟವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಷೇಧಿಸುವವರೆಗೆ ಹಲವು ಕ್ರಮಗಳು ಇಂತಹ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಪಾಡಬಲ್ಲವು.
ಪ್ಲೇಗ್, ರೇಬಿಸ್, ಹಕ್ಕಿಜ್ವರ, ಹಂದಿಜ್ವರ ಇವೆಲ್ಲ ಜ಼ೂನಾಟಿಕ್ ಕಾಯಿಲೆಯ ಉದಾಹರಣೆಗಳು. ಕೊರೊನಾವೈರಸ್‌ನಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಸಾರ್ಸ್, ಮರ್ಸ್‌ಗಳೂ ಇಂತಹವೇ. ಕೋವಿಡ್-೧೯ ಕೂಡ ಜ಼ೂನಾಟಿಕ್ ಕಾಯಿಲೆಯೇ ಎನ್ನಲಾಗಿದ್ದು, ಈ ರೋಗದ ಮೂಲ ಯಾವ ಜೀವಿ ಎನ್ನುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆದಿದೆಯೆಂದು ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆ ಹೇಳಿದೆ.
ಸೌಜನ್ಯ: ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ
