ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ 'ಕೊರೊನಾಲಜಿ' ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಬರಹ
ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಹರಡುವಂತಹ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಬಾಧಿಸಿದಾಗ ಎರಡು ಕೆಲಸಗಳು ಮಹತ್ವದ್ದೆನಿಸುತ್ತವೆ: ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುವುದು, ಹಾಗೂ ಈಚೆಗೆ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದಿರಬಹುದಾದ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಗುರುತಿಸಿ ಸಂಪರ್ಕಿಸುವುದು. ಈ ಎರಡನೇ ಕೆಲಸವನ್ನು 'ಕಾಂಟ್ಯಾಕ್ಟ್ ಟ್ರೇಸಿಂಗ್' ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಸೋಂಕಿತರ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವವರಲ್ಲಿ ಆ ಸೋಂಕು ಹರಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು, ಮತ್ತು ಅವರಿಂದ ಸೋಂಕು ಇನ್ನಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ಹರಡುವುದು ಕೂಡ ಸಾಧ್ಯ. ಹೀಗಾಗಿಯೇ ಅಂತಹವರನ್ನು ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಗುರುತಿಸುವುದಕ್ಕೆ, ಸಂಪರ್ಕಿಸುವುದಕ್ಕೆ, ಪರೀಕ್ಷಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಹಾಗೂ ಅಗತ್ಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುವುದಕ್ಕೆ ಬಹಳ ಮಹತ್ವ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ಮೂಲಕ ರೋಗ ಹರಡುವುದನ್ನು ನಿಧಾನಿಸುವುದು ಇದರ ಉದ್ದೇಶ.
ರೋಗಿಗಳ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದವರನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವರು ಇನ್ನಷ್ಟು ಜನರೊಡನೆ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇರುತ್ತದಲ್ಲ, ಅಂತಹವರನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಸಂಪರ್ಕಿಸುವ ಕೆಲಸವೂ ಈ ಕೆಲಸದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಗುರುತಿಸಿದ ನಂತರ ಅವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಬೇಕಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು (ಉದಾ: ಐಸೋಲೇಶನ್) ಮಾಡುವುದೂ ಇದರದ್ದೇ ಭಾಗ. ಸೋಂಕಿತರ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದವರಲ್ಲಿ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಕೆಲವು ಸಮಯದ ನಂತರವೂ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ್ದರಿಂದ ಕೆಲದಿನಗಳ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅವರೊಡನೆ ಸಂಪರ್ಕದಲ್ಲಿರುವುದು ಕೂಡ ಕಾಂಟ್ಯಾಕ್ಟ್ ಟ್ರೇಸಿಂಗ್‌ನ ಅಂಗವೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.
ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಕಾಂಟ್ಯಾಕ್ಟ್ ಟ್ರೇಸಿಂಗ್ ಬಹಳ ಶ್ರಮದ ಕೆಲಸ; ಚೂರುಚೂರು ಮಾಡಿ ಹೊರಗೆಸೆದ ಕಾಗದದ ಎಲ್ಲ ತುಣುಕುಗಳನ್ನೂ ಹುಡುಕಿ ತಂದು ಮತ್ತೆ ಜೋಡಿಸಿದ ಹಾಗೆ. ಸೋಂಕಿತ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿ ಸಹಕರಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಇದನ್ನು ಕ್ಷಿಪ್ರವಾಗಿ ಮುಗಿಸುವುದು, ಅಗತ್ಯ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಬೇಗನೆ ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಸೌಜನ್ಯ: ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ
